Deze keer een liedje dat aansluit bij een verhaaltje. Natuurlijk kan ook het verhaaltje alleen verteld worden en kun je het liedje zingen zonder eerst het verhaaltje te vertellen. Maar samen is het erg leuk.

Kinderen vinden het fijn om naar een verhaaltje te luisteren en liedjes te zingen. Bovendien zijn deze activiteiten belangrijk voor de ontwikkeling van kinderen.

Juf Zizi komt muziek maken met de kabouters, maar ze heeft alle instrumenten vergeten. Wat dom!
Ze bedenkt een leuke oplossing. Probeer ook maar eens of jullie zo muziek kunnen maken.
De melodie van 'Hoedje van papier' kennen jullie vast!
Na het verhaaltje kun je het liedje zingen en spelen. Kijk maar eens bij de spelbeschrijving.

Veel luister- zang- en speelplezier! 
 

Als je een liedje gebruikt, laat me dan eens weten hoe het was? Heb je leuke reacties gekregen?
Ook als je opmerkingen over de liedjes in het algemeen hebt, mail me dan! In mijn biografie staat het emailadres. Alvast bedankt!

Het is stil in het speelhuis. Alle kabouters werken hard. Ze maken een tekening.
Dan zegt Juf Kaatje: "We gaan opruimen. Juf Zizi komt met ons muziek maken".
"Hiep hoi!" roepen de kabouters. "Leuk, muziek maken!"
"Wie kent een muziekinstrument?" vraagt Juf Kaatje. Dat is moeilijke vraag.
Kabouter Slim weet er een. "Een gitaar," zegt hij. "Papa speelt gitaar."
Juf Kaatje moet lachen. "Geen wonder dat jij dat weet."

Juf Zizi komt het speelhuis binnen. Ze zegt: "Hallo kabouters." Maar het klinkt niet vrolijk. Wat is er aan de hand?
Juf Zizi vertelt: "Ik ben heel dom geweest. Ik ben al mijn spullen vergeten. De rijstdoosjes om mee te schudden. Alle ritmestokjes om te tikken." Juf Zizi kijkt heel verdrietig. "Wat moeten we nu?"
 
Kabouter Slim zegt: "We kunnen toch zingen! Daar zijn we heel goed in." Dat is waar. De kabouters zingen de mooiste liedjes: 'Op een rode paddestoel' en 'Hoedje van papier.'
Juf Zizi wordt iets vrolijker. "Ik wil ook met instrumenten spelen.
Niet alleen zingen," zegt ze. Opeens krijgt ze een idee!
"We gebruiken onze handen en voeten. Daar maken we muziek mee.
Dat zijn onze instrumenten."

De kabouters klappen in hun handen. Ze stampen met hun voeten op de grond. Ze maken de mooiste muziek.
Ze zingen en ze klappen:

"Een twee drie vier, klappen maar, klappen maar,
 een twee drie vier, klappen met elkaar
 en als je soms niet klappen wil,
 hou je handen dan maar stil! (handen omhoog)
 Een twee drie vier, klappen met elkaar."

Ze zingen en ze stampen. De kabouters hebben veel plezier.

Dan zegt Juf Zizi: "De tijd gaat snel. We stoppen met muziek maken."
"Wat jammer," roepen de kabouters. "Het was net zo leuk!"
Juf Kaatje zegt: "Misschien wil Juf Zizi nog wel eens komen?"
"Ja, hoor," antwoordt Juf Zizi. "Dat wil ik wel."

Juf Zizi zwaait. Ze hoeft geen instrumenten mee naar huis te nemen.
En ze hebben toch muziek gemaakt!
 

Rommeldebom

tekst en melodie: Lin de Laat.

Bladmuziek:

Melodie:

 (Waarschijnlijk heeft je browser geen MIDI plug-in) 

Of klik hier om de melodie te horen
 

Na het verhaaltje kun je het liedje zingen en spelen. Onze armen zijn de stokjes en onze buik is de trom.
Het eigen lichaam is een muziekinstrument. Een goede manier om het lichaamsbesef te ontwikkelen.

Natuurlijk zijn er weer variaties te bedenken. Alle (veilige) voorwerpen, die in de kamer staan, kun je als trommel gebruiken.